Heading to Sydney

Dear friends and family,

Recently, we decided to pick up our journey and to head back to Down Under. As we broke up our travel in Brisbane, we decided to skip the part between Brisbane and Sydney and to start in Sydney itself. We will fly on November 5th and land on November 6th in the evening. We have one stop-over in Kuala Lumpur for only 2 hours, no time to meet with relatives there.

Fortunately, our friend John whom we met 2 years ago has offered us to stay at his place in Sydney for the first nights. From there we will try to find a job and a nice appartment.

Hervey Bay and Brisbane

Management summary

Due to family matters, we are back in The Netherlands since Thursday 19th July. We expect to stay here for unknown period. Since our last story, we have spent our last days in Australia travelling from Townsville via Hervey Bay (whale watching) to Brisbane to return our campervan and fly back home. Therefore, this summary will be the last that we will post for now.

Statistics:

• 1400 km, Townsville -> Brisbane, via Hervey Bay
• 1 whale
• 20 dolphines

____________________________________________________________________________________________________

Hervey Bay

Na ons laatste berichtje vanuit Townsville krijgen we van de thuisfront slecht nieuws te horen. We besluiten om ons reis voortijdig af te breken en boeken vliegtickets terug naar NL vanaf Brisbane. Vanuit Townsville is het echter nog 1400 km rijden naar Brisbane. We rijden door regen naar het zuiden met op de route Hervey Bay, waar we een walvistour doen. Deze plaats is wereldberoemd om de “Humpback” walvissen die jaarlijks vanuit het zuiden richting Queensland zwemmen. Omdat het nog voorseizoen is en de walvissen dus nog niet gegarandeerd kunnen worden, gaan we extra lang en krijgen we bovendien nog wat korting. Onderweg naar het uiterste punt zien wij al wat dolfijnen en schildpadden. De boot vaart rond Fraser Island en daar zien wij dan de eerste en enige walvis die wij die dag zullen zien. Het is een jonge humpback whale die het leuk vindt om met de boot te spelen. Hij zwemt steeds onder de boot door, waardoor iedereen heen en weer rent om hem aan de andere kant weer boven te zien komen. We hebben dan ook honderden foto’s genomen ;-) En een filmpje is te vinden op Anna’s Facebook pagina.

Brisbane

In Brisbane leveren wij onze camper in en logeren wij 2 nachten bij Mel en Ferry. We beseffen wat een luxe het is om weer ruimte te hebben. Bij hen worden we goed verzorgd met o.a. kookkunsten van Mel (zij hebben zelfs namaak-kroketten) en laden ons op voor de terugreis naar Nederland. Tussendoor bezoeken wij het centrum nog even, langs de rivier kun je daar leuk wandelen en fietsen.

De terugreis gaat via Taipei (een dagje shoppen voor Anna) terug naar Amsterdam waar wij donderdag 19 juli landen. Hier zien wij onze familie weer met wie we de komende tijd zullen doorbrengen. Voorlopig zal dit dus ook het laatste stuk zijn wat wij plaatsen. Wij kijken er naar uit iedereen de komende tijd weer te zien.

En ja, Joost gaat weer schaken… ~_^

Northern Queensland

Management summary

Three weeks have past since our last update and we have done so much that we can hardly keep up with the stories/photos. Amongst others, we did a three day liveaboard to the Great Barrier Reef. Although the weather was not perfect we had awesome dives with beautiful coral and fishes. In Cairns we picked up our hired campervan and travelled to Daintree National Park where we did a very challenging hike up the Mount Sorrow and saw many wildlife at our campingsite. From here we travelled further west to the outback via Atherton Tablelands to Undara Volcanic National Park, to see lava tubes and even more kangaroos. With a long drive we headed back to the eastcoast, via old goldrush town Charters Towers to Townsville and the Magnetic Island where we saw a couple koalas in the wild.

Statistics:

• 1340 km, Cairns -> Cape Tribulation -> Atherton -> Undara -> Townsville
• 2+4+3=9 dives for Joost
• 1+3+3=7 dives for Anna
• 2 sharks
• 3 turtles
• 1 ray
• 1 morene
• 1 platypus
• 3,5 koalas
• 0 cassowaries, ca.100 warning signs for cassowaries

____________________________________________________________________________________________________

Great Barrier Reef

Na de paar uur vertraagde vlucht vanuit het hart van Australië, landen wij in Cairns. Hier verblijven we eerst in een hostel op een half uur lopen vanuit de stad. De 1^e dag gaan we 2 keer heen en weer om eerst onze trips te boeken en later nog eens om een Reef Teach, les in het onderwaterleven, te bezoeken. Hier leren we dat haaien helemaal niet gevaarlijk zijn voor duikers en we veel medelijden met zeekomkommers moeten hebben: dit zijn dieren die alles van de zeebodem naar binnen zuigen en in hun achterste leeft zelfs een andere vis. Deze wijsheden kunnen we goed gebruiken op onze 3-daagse duiktrip (live-aboard) van de drie daaropvolgende dagen.

De trip naar het rif duurt ruim 2 uur en gaat over een erg woeste zee. De weersverwachtingen voor de komende dagen zijn ook niet best, veel wind, bewolking en geen zon. Joost heeft het heel zwaar ondanks zijn reispil en zelfs Anna die nooit reisziek wordt, hangt over de railing. Zij slaat dan ook de 1^e duik over, Joost waagt het er wel op met buddy Marie-Josee, een Canadese die al een flink aantal duiken heeft gemaakt. De duik blijkt toch wat veel gevraagd: zodra hij bovenkomt, komt zijn maaginhoud eruit. Anna waagt zich de 2^e duik in het water, maar was toch erg moe, waardoor ze snel terugging. Joost heeft in de tussentijd op bed gelegen (schommelt ook lekker) en met wat koekjes doet hij de 3^e duik van de dag. Ook hij breekt nu weer voortijdig de duik af, bovengekomen blijkt er toch nog wat meer in zijn maag te zitten. De 4^e duik van de dag (nachtduik) slaan zowel Joost als Anna over, tot opluchting van Marie. Een nachtje slapen blijkt wonderen te doen. De volgende dag doet Anna drie duiken met Joost als buddy, Joost doet de 4^e duik met twee Chinezen die net hun Padi hebben en zich laten gidsen door Joost. Een goed idee als je wilt verdwalen, zo blijkt consequent. Gelukkig zijn de oppervlakte en de boot vaak redelijk dichtbij, waardoor altijd weer de weg wordt teruggevonden. Op dag 3 worden ’s ochtends in hoog tempo drie duiken afgewerkt, deze doen wij beiden allemaal. Al met al hebben we een hoop bezienswaardigheden in deze 3 dagen: verschillende soorten en maten koraal, kleine visjes, grote vissen, rog, schildpadden, morene en natuurlijk haaien (Joost ziet er 2, Anna maar 1; helaas heeft Anna de camera, waardoor de foto’s vanaf veraf zijn gemaakt…).

Kustgebied

Eenmaal in Cairns, hebben we rustig de tijd genomen om onze zeemansbenen kwijt te raken. De eerste dag beweegt echt alles, later hebben we hier alleen nog maar op onze kamer last van. We zitten in een luidrustig hostel, maar hebben dan wel Nederlandse pannenkoeken als ontbijt gebakken door Marije en we krijgen elke dag vouchers voor een gratis diner in de uitgaanstent van Cairns. Dit is slechts een karige pasta, maar voor slechts een paar dollar kunnen we dit upgraden tot een prima maaltijd. Vanuit Cairns hebben we ook nog een dagtripje gemaakt naar Kurunda, heen met de gondola, terug met de scenic skytrain. Echt mooie views tijdens deze reis, in de plaats Kurunda valt echter niet veel te beleven.

Hierna pikken wij onze camper op die helemaal Australisch is ingesteld, waardoor we met regelmaat de ruitenwissers (die we hier veel nodig hebben!) aan hebben in plaats van de richtingaanwijzer. We rijden hiermee naar de iets ten noorden gelegen strandplaats Ellis Beach waar we even lekker verder gingen chillen. Topfit verlaten wij dit oord om via Port Douglas en de Mossman Gorge het Daintree NP met een bezoek te vereren. Wij hebben hier een leuke camping te pakken, het is namelijk tegelijk een kleine dierentuin met vogels, slangen, een krokodil en wat kangoeroes / wallabies. Ook loopt rond het park een cassowary (blauwe emoe met hoorn) met kindje rond. Deze kunnen wij echter niet vinden, evenals al die andere cassowaries waarvoor continu gewaarschuwd wordt op de wegen. Een stukje verderop, bij Cape Tribulational hebben wij ons aan de zwaarste hike van onze carrière gewaagd: de Mount Sorrow Ridge Walk: 2,5 uur naar boven klimmen en 2,5 uur glibberend afdalen. Boven gekomen blijkt een enorme mist te hangen, maar op een paar momenten klaart het even een beetje op, zodat we toch van een uitzicht konden genieten. Hierna hebben wij dus geen puf meer over en brengen alleen nog enkele korte bezoekjes aan de tropische stranden (o.a. Cape Tribulational).

Atherton Tableland

Een stukje landinwaarts ligt het Atherton Tableland: een heuvelachtig landschap met mooie wegen hierdoorheen. De camping in Mareeba (Granite Gorge) is wederom erg leuk: je kunt hier stukjes hiken langs een beekje (zwemmen kan ook, maar was erg koud water!), over rotsen (wat vooral op slippers erg lastig blijkt) en veel rock wallabies zien. Deze huppelen ’s nachts het campingterrein op, wat best schrikken is als je in het donker nog even een plasje gaat doen. De volgende morgen worden we gewekt door de gekwetter van de vogels (o.a. kakketoes) en vinden wij op onze stoelen een mooi klein afscheidscadeautje van de wallaby’s.

Via Atherton, waar wij in een parkje een vogelbekdier en een schildpad spotten, rijden wij onze DERM campingsite bij Lake Tinaroo. Onze rit voert ons over een volgens de locals goed onderhouden onverharde weg (overal gaten!!!) tot onze totaal afgelegen campsite zonder elektriciteit, zonder warm water, zonder douches. Leuk (en goedkoop) om een keer te doen, maar iets teveel Outback, zeker voor Joost. Via grote vijgenbomen en kratermeren (zien er hetzelfde uit als gewone meren) hebben wij onze weg vervolgd om uiteindelijk bij de mooie Millaa Millaa watervallen onze reis door het Tableland af te sluiten.

Rit naar Townsville

In plaats van de meest gangbare route via de kust gaan wij via het binnenland naar Townsville (600 km i.p.v. 350 km rijden), omdat we toch wel genoeg kust te zien (zullen) krijgen hier in Queensland.

De eerste stop zijn de Undara lava tubes. Hier doen wij een tour die na een rit langs vele soorten kangoeroes en wallaby’s (waarschijnlijk hebben we alle soorten nu wel gezien) bij een soort lavagrotten uitkomt. Deze grotten maken deel uit van de overblijfselen van de langste lavastroom ter wereld: 160 km lang door allerlei kreekbeddingen. Heel veel van deze stroom ligt nu ondergronds en is te herkennen aan de begroeiing, namelijk regenwoud (middenin de savanne). We lopen zelf ook nog een krater van de slapende vulkaan Kulkani op, een van de vele vulkanen daar. Binnenin is deze krater helemaal begroeid met bomen, vanaf de rand hebben wij uitzicht over het hele gebied.

De tweede en laatste stop voor Townsville is Charters Towers, waar wij na een lange rit op onze laatste druppels benzine binnenkomen. ’s Avonds bekijken wij een ghost film in de open lucht bovenop de dorpsheuvel over de geschiedenis van de goudstad. Om een geestensfeer te creëren wordt rook gespoten tussen het publiek en is er een presentator die zichzelf met blauwe lichten beschijnt, waardoor hij iets spookachtigs krijgt. De volgende dag maken wij nog een ronde langs de belangrijkste gebouwen van deze historische, vroeger zeer rijke stad.

Townsville en Magnetic Island

In Townsville en het voor de kust gelegen Magnetic Island heb je gemiddeld elke dag ca. 10% kans op regen. In de winter is deze kans nog kleiner, ca. 5%. De kans dus dat je 3 dagen achter elkaar regen hebt (onder de slechte aanname dat er geen correlatie bestaat) is dan 0,0125%. Je kunt alvast bedenken hoeveel geluk wij wel niet gehad hebben met zoveel regen ;-(

In Townsville wordt onze tijd gevuld door de reparatie van een keukenplankje dat onder Joost zijn gewicht is bezweken. Hierna brengen wij 2 dagen op Magnetic Island door. Dit heeft de grootste koaladichtheid van heel Australië en wij hebben dan ook 3,5 koala gezien (1 moeder met baby) tijdens onze wandelingen langs de stranden en het WWII-fort. Snorkelen zit er helaas niet in doordat de zee te ruw is / het water te troebel door de regen. Ondanks de regen en bewolking hebben we ons prima vermaakt op dit eiland.

Wat dat betreft is er een groot verschil tussen het weer in Queensland met afwisselend zon, bewolking, regen en luchtvochtigheid van boven de 80% en het weer in Northern Territory, waar de zon overdag fel schijnt en het ’s avonds sterk afkoelt.

Top End to Red Center

Management summary

We have now completed our travel from the Top End to the Red Center. Every day we have driven hundreds of kilometers to the next destination. Fortunately, we can both drive and have changed every day at least one time from driver. On the way we have spent a night at the famous Daly Waters Pub and the next night at the Devil’s Marbles: the desert is not completely empty! In the Red Center (largest town Alice Springs) many sites can be found: the famous Ayers Rock, its neighbour The Olgas, the magnificent Kings Canyon, and the West and East MacDonnel Ranges. We have hiked a couple of hours around / at these attractions. We hope you enjoy the selection of pictures. Now we will continue our travel with a flight to the north east coast: Cairns in Queensland.

Statistics:

• Over 3,000 km, Nitmiluk National Park (Katherine Gorge) – Alice Springs
• Average Day temperature 25°C – at Night around 2°C
• 1 snake
• 1 Camel in wild
• 2 Wallabies (dead, not counted)
• 3 Gaps/ 2 Gorges
• 1 Canyon
• 1 Massive Rock, 36 smaller Rocks (Olgas)
• >50 (wild guess, we didn’t count) “Marbles”

Wij hebben inmiddels het tweede en laatste deel van onze campertocht erop zitten. Wij zijn blij dat we tussendoor kunnen communiceren met het thuisfront, al gaat het af en toe met horten en stoten. Ook wij moeten wennen aan al die nieuwe technologie die we gebruiken (Macbook Air, spiegelreflex camera, solar charger, E-reader -Thanks to all family, friends and colleagues of E.ON and Allianz!). Joost heeft het schaken op de laptop reeds ontdekt, dit programma is toch wel wat sterker dan die op de IPAD; verder dan remise is hij nog niet gekomen. Vandaag vliegen wij naar Cairns om daar te duiken, het binnenland in te gaan en vervolgens nieuwe camper op te pikken. Hieronder volgt een verslag van de afgelopen week.

Katherine Gorge à Uluru (aka Ayers Rock)

Donderdag 14 juni vertrekken we vanuit Katherine Gorge richting Mataranka. Doordat we alles op het gemakje doen (opstaan, schoonmaak camper, checken olie, boodschapjes), missen we de rondleiding bij Cutta Cutta Caves. Wij hebben geen zin om een uur te wachten op de volgende rondleiding – het schijnt toch al niet zo bijzonder te zijn- en rijden door naar Mataranka. Hier liggen vlakbij warmwaterpoolen in Elsey NP (o.a. Bitter Springs), waar wij genieten van een korte zwemrondje. Onderweg komen wij veel vogels tegen die als een soort sport auto’s onder schijten. Onze voorruit zit na deze dag helemaal onder, wat het rijden wel interessant maakt, maar het foto’s nemen door de voorruit wel bemoeilijkt. Wij nemen het wijze besluit door te rijden naar en te overnachten bij de bekende Daily Waters Pub. Deze pub heeft de wanden vol hangen met t-shirts en biljetten en staat bekend om zijn Beef- en Barramundi-burgers.

Deze burgers eten wij ’s avond in de pub-tuin waar live-optredens zijn van een zangeres uit Adelaide en de huis-cabaretier. Eerstgenoemde doet het erg goed bij de doorgaans oudere campinggasten, bij laatstgenoemde liggen wij enkele keren onder de tafel van het lachen.

Volgende morgen is het bejaardenkamp snel leeg en zijn wij vroeg in de auto om de volgende 400 km/dag af te leggen. Ditmaal hebben wij eerst een tussenstop gepland in Elliot waar een mooi meer met pelikanen schijnt te liggen. Met een vage plattegrond opgepikt bij het benzinestation proberen wij de goede weg te vinden. Eerste gok brengt ons langs iemands persoonlijke vuilnisbelt, de tweede onverharde weg brengt ons bij een prive-terrein en het derde hobbelpad leidt ons een heel eind tot een bordje met explosiegevaar vanwege gasleidingen. Joost zit op dat moment al vol in de stress vanwege een aantal keer bijna vastzitten en Anna stemt er dus maar mee in om de vogeltjes links te laten liggen. Zij neemt het stuur over en rijdt via Tennant Creek (daar gooien wij de tank helemaal vol, in de kleine plaatsjes is het namelijk rete-duur) naar de Devil’s Marbles: superveel rotsblokken die uit de aarde omhoog zijn gedrukt.

Hier wachten we de zonsondergang af die de rotsen een mooie gloed zou moeten geven. Helaas zien wij deze dag voor het eerst wolken aan de hemel en jawel: precies voor onze ondergaande zon. Na deze deceptie rijden wij een paar kilometer door om onze camper in het hotel/dorp Wauchope neer te zetten.

Als wij de volgende dagen zuidelijker komen wordt het landschap eerst veel heiiger (daarvoor zagen wij alleen maar bomen en termietenheuvels), daarna volgen er bergen. Onderweg zien wij ook steeds groepen vogels voorlangs vliegen, deze mooie geel-groene gevleugelden zijn een welkome afleiding op deze lange wegen. In Alice Springs slaan we nog even goed in, zowel boodschappen als diesel ,en tuffen verder richting Uluru. Overnachten doen we bij Jim’s Place in Stuart Well die een Camelfarm naast de deur heeft. Hier proeven wij een Camel (dromedaris) Burger die niet veel onderdoet van de traditionele beefburger.

Uluru & Kata Tjuta NP

De 18^e zien wij dan eindelijk de grote rots Uluru liggen. Deze dag besluiten wij echter eerst zijn buren te bezoeken: de Olga’s (Kata Tjuta): hier maken wij een hike door de Valley of the Winds met schitterende views over/langs grote rode gesteenten (hoogste is meer dan 500m, hoger dan Uluru (300m) en komen naast vele mooie bloemetjes ook nog zelfs een wilde dromedaris tegen; toepasselijk na onze maaltijd van gisteren. Hierna maken wij nog een korte wandeling door Walpa Gorge waarbij Anna een rock-wallaby spot. Voor de sunset rijden wij heen en weer om de beste plek uit te zoeken. Wij zijn net op tijd terug om de mooie rode kleur van de Olga’s te aanschouwen.

Daarna rijden wij door (schemer)donker naar campingground. Helaas rijden vooraan de karavaan, waardoor we heel goed moeten opletten of er geen dieren op de weg liggen; deze dieren gaan in deze koude nachten naar de warmste plek: de weg. Gelukkig komen wij alleen een klein katje tegen dat op tijd wegspringt.

De volgende morgen staan wij al supervroeg op: 6:00 om de sunrise bij Ayers Rock (Uluru) mee te maken. Deze is minder mooi dan de zonsondergang bij de Olga’s, mogelijk is deze in een ander jaargetijde beter wanneer de zon vanuit een andere hoek opkomt. De hike van de vorige dag is nog duidelijk voelbaar, dus deze wandeling van 4 uur begint vrij moeizaam. Gelukkig worden wij ingehaald door een ouder stel uit New South Wales dat de 2^e helft met ons optrekt en ons vertelt over de planten die er groeien en dieren die er leven, heel leerzaam en gezellig. Daarna hebben wij geen puf meer over, Joost stapt zelfs bijna op een slang (halve meter, dun en groen) die voor hem op pad lag. Gelukkig schrikt de slang meer dan Joost en schoot het gras in. Hier ligt hij zo verscholen dat wij hem helaas niet meer kunnen vinden voor een leuk kiekje. Gezien onze vermoeidheid beginnen wij niet meer aan de klim, welke bovendien wordt afgeraden mocht je enig respect voor de Aboriginals hebben (wat niet voor veel Australiërs geldt). Daarna rijden we weer 300 km door om de nacht door te brengen bij Kings Canyon Station.

Kings Canyon

’s Morgens krijgen wij gratis les van onze collega campinggasten in de campinggebruiken (auto wassen, kabels oprollen, etc.): wij beginnen steeds meer door te krijgen hoe we moeten overleven in de outback. Daarna rijden wij een stukje door naar Kings Canyon: hier maken wij een zware hike van 4 uur door / over / langs het schitterende canyon. De wandeling begint met een steile klim omhoog, daarna hobbelen wij op en neer langs het ravijn.

Onderweg komen wij wat Belgen, Duitsers en Italianen tegen, erg gezellig wederom. Na de hike rijden wij wederom een heel eind: hemelsbreed zitten wij “slechts” 200 km van Alice Spings, om er te komen moeten we echter zo’n 500 km rijden. Er zijn kortere wegen, maar alle onverhard en niet begaanbaar met onze camper.

MacDonnel Ranges en Royal Flying Doctors

Bij Alice Springs liggen de West en East MacDonnel Ranges (langgerekte gebergtes). Wij bezoeken eerst de East MacDonnel Ranges. Bij Jessie Gap (Gap staat voor gat in het gebergte, hier houdt dus de keten even op om aan het einde van de Gap weer verder te gaan) is het lekker rustig. Verder gaan wij hier langs bij de buurvrouw Emily Gap, Trephina Gorge (mooie en makkelijke wandeling bovenlangs) en Corrobee Rock waar grote lizards schijnen te zitten - niet gezien dus. De overnachting aan einde van de Ranges is bij een soort kinderboerderij; hier in het gebergte en de woestijn wordt de nacht plotseling wel heel erg koud. Wij blijven daarom niet lang buiten zitten om van de prachtige sterrenhemel te genieten.

Van de West MacDonnel Ranges bezoeken we alleen Simpson Gap, deze is van alle sites het dichtst bij. Deze is iets mooier dan de Gaps aan oostzijde, onder andere doordat hier nog water inligt. Bovendien zijn hier een paar wandelingen in de buurt, waarvan een mooi uitzicht over de hele vallei geeft.

Vandaag, de laatste dag in Alice Springs voor onze vlucht naar Cairns, bezoeken wij het Flying Doctors museum waar getoond wordt hoe belangrijk deze service wel niet is voor de bevolking in de outback. Hiermee sluiten wij ons verblijf in Northern Territory af en zullen onze volgende update doen vanuit de Oostkust, nl. Queensland!

Entering Down Under: Top End

Management summary

Here we are, almost one week in Down Under! For our family and friends who do not read Dutch very smoothly or who do not want to read a long story about our trip, hereby a short summary:

On June 7th, we started off in Darwin. After 2 days we left with a camparvan for Litchfield National Park, where we saw a lot of waterfalls, took a swim in the pools below and made a few hikes. Next we went to Kakadu NP for her wildlife, waterfalls and beautiful hiking tracks that lead to magnificent lookouts. This park is also known for her ancient rock arts of Aboriginals. A tour to see saltwater crocodilles is a must-do in this park, so we booked the Yellow Water Cruise to see some “Salties”. Afterwards we headed south to Leliyn (Edith Falls) and then to Katherine Gorge to do canoing. Yesterday, we had our first face-to-face with a python on the Nitmiluk camping site, where today (June 13th)we heard that this python is sort of the house-pet of this camping called “Esmeralda”.

The people we met so far are all from South of Australia: Melbourne, Tasmania or New South Wales. They flee the start of the winter as it is turning colder.

Statistics:

• 1050 km, Darwin – Nitmiluk National Park (Katherine Gorges)
• Average temperature above 25°C
• Time difference with The Netherlands is 7,5 hours
• 1 Python
• 3 Turtles (little)
• 6 Salties
• 3 Freshies
• >10 Kangaroos/Wallabies (dead, not counted)
• 7 Waterfalls

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Het is alweer bijna een week geleden dat we een eerste stap hebben gedaan in Australie (voor Anna helaas ook zo’n 30 muggenbeten verder), dus hoog tijd voor een verhaal vanuit Down Under.

Donderdag 7 juni landden we in Darwin om 2 uur ’s nachts, om dan 4 uur ’s nachts bij Chilli’s Backpackers hostel aan te komen. Ons hostel ligt aan Mitchell Street, bekend om haar backpackers bars. We troffen dan ook veel dronken mensen op straat. Overdag hebben we eerst de nodige dingen gedaan: ontbijten (rond lunchtijd), Australische bankrekening openen en prepaid telefoonkaart met internet kopen. Daarna een wandeling door Bicentennial park gemaakt en over de Mindil Beach Sunset Market. Dit is, de naam zegt het al, een markt vlak aan het strand waar, in het weekend, half Darwin neerstrijkt om de zonsondergang te zien. Met half Darwin, wat toeristen en een bakje Thais eten konden we van de zonsondergang genieten. De combi van jetlag en vrolijke uitgaanspubliek heeft ons hierna geen goede nachtrust bezorgd.

Een paar weetjes over Darwin: Darwin ligt in de staat Northern Territory met 7,5 uur tijdsverschil met Nederland. Seizoen is nu bijna winter en het temperatuur ligt hier overdag rond de 25 graden. Met noemt het hier Dry Season in tegenstelling tot The Wet in de zomer; we hebben nu ook nog geen wolkje gezien.

De volgende dag hebben we de stad Darwin verlaten om net daarbuiten onze camper op te pikken. De komende 15 dagen zal deze CheapaCampa campervan ons vervoer en slaapplaats zijn van Darwin naar Alice Springs. ‘Helaas’ was de variant die we geboekt hadden (de goedkoopste) niet beschikbaar en dus kregen we een FREE UPGRADE (yeah), waardoor we nu wel een toilet(!) en douche in de camper hebben. We zagen er al tegenop om ’s nachts en onderweg in de bush naar buiten te gaan voor een plasje. Na de nodige instructies en betalingen mochten we de camper meenemen. Bij Woolworths (soort AH, maar dan heel groot) hebben we de eerst inkopen gedaan voor komende dagen, werkelijk… wat is het duur hier! Daarna zijn we in een stuk doorgereden naar het einde van Litchfield National Park (NP) voor de camping.

Voor de geïnteresseerden in verzekeringen: In Australië dekt een WA autoverzekering alleen de letselschade van de tegenpartij, NIET de cascoschade. Daarom hebben we een enorme som borg moeten betalen voor de campervan, want in geval van schade, ongeacht ons schuld of niet (zelfs bij aanrijding van een kangoeroe), moeten wij voor de schade betalen.

Zaterdag 9 juni en zondag 10 juni zijn we door Litchfield NP gereden. Een natuurpark met veel wandeltracks en watervallen, vaak met een (crocs-free)pool waarin wij lekker konden zwemmen. Hier ontmoetten we veel vakantiegangers uit Tasmanië en Melbourne, die het koude weer ontvluchten van het zuiden. Wat langs de weg opvalt zijn de vele kleine en ruim anderhalve meter hoge termietenheuvels. Het lijkt net op een kerkhof. Helaas kunnen wij met onze 2-Wheel-Drives (WD) campervan niet langs alle attracties omdat meestal een 4WD nodig is op onverharde wegen.

Zondagmiddag rijden we naar het volgende NP: Kakadu National Park. Dit NP staat bekend om haar flora en fauna (ook ontzettend veel muggen o_O), mooie uitzichtpunten en rotsschilderingen van Aboriginals. Onderweg stoppen we bij Fogg Dam waar vele watervogels te vinden zijn en hebben we de eerste wallaby / kangoeroe gezien (alleen Joost) en zelfs 2 schildpaden die de weg overstaken.

Maandag 11 juni hebben we twee wandelingen van een half uur in Kakadu NP gemaakt. Advies was om niet te dicht bij de wateroevers te lopen omdat hier nog krokodillen kunnen zitten. Veel vogels gezien maar we zijn vooral muggen en vliegen tegengekomen. Daarnaast waren de wandelingen naar de verschillende sites met rotsschilderingen (Ubirr en Nourlangie) zeker de moeite waard. Mooiste schilderingen zijn te vinden bij Nourlangie, terwijl Ubirr echt een schitterend uitzicht biedt. Deze schijnt bij zonsondergang nog mooier te zijn.

Gisterochtend vroeg (12 juni) hebben we een boottocht over Yellow Water gedaan, waar o.a. veel zoutwaterkrokodillen (“Salties”) zitten. Daarom hebben we voor deze cruise gekozen. Ook veel vogels zijn al actief op de vroege morgen.

Omdat veel wegen alleen begaanbaar zijn met 4WD, kunnen we ook in Kakadu niet bij alle attracties komen (o.a. watervallen/look-outs) tenzij we op een dure tour meegaan. We kiezen ervoor om onze reis iets anders in te delen en Kakadu hierbij te verlaten en richting Katherine te rijden. Onderweg stoppen we bij Leliyn (Edith Falls) waar we 2 uur hiken, onderbroken door wederom een duik bij een schitterende waterval. ’s Avonds overnachten we op een non-powered site, waar we zowaar een python tegen het lijf liepen. Daarna zijn we de camper niet meer uitgeweest… Vandaag hoorden wij dat dit de huispython “Esmeralda” was. Wij geven toch de voorkeur voor het rondhuppelende baby-kangoeroetje dat zich rond onze camper begeeft. Vandaag hebben wij een dagje gekanood door de Katherine gorges, echt schitterend. Hier lagen nog wat onschuldige zoetwaterkrokodillen (“Freshies”) aan de kant.

Zo, iedereen weer op de hoogte. We zetten ook nog wat foto’s erop om iedereen een betere impressie te geven van onze reis.

Leaving Singapore / Johor Bahru

Dear family and friends,

After a great farewell party and many nice small farewells, we left on the 3rd of June for Australia with a stop-over in Singapore. Here, we were picked-up by Anna's uncle Ng, with whom we stayed now for 2 nights in Johor Bahru, just accross the Malaysian border. We were very pleased to meet so much familyin the last three days, even family from Muar came over. Hopefully Anna has eaten enough Chinese for a while, so that we can enjoy Australian food the next days. We will fly in ca. one hour to Darwin, our place of entry.

Next stories will mainly be in Dutch, but we will try to have English summaries as well.

Anna and Joost