Management summary

We have now completed our travel from the Top End to the Red Center. Every day we have driven hundreds of kilometers to the next destination. Fortunately, we can both drive and have changed every day at least one time from driver. On the way we have spent a night at the famous Daly Waters Pub and the next night at the Devil’s Marbles: the desert is not completely empty! In the Red Center (largest town Alice Springs) many sites can be found: the famous Ayers Rock, its neighbour The Olgas, the magnificent Kings Canyon, and the West and East MacDonnel Ranges. We have hiked a couple of hours around / at these attractions. We hope you enjoy the selection of pictures. Now we will continue our travel with a flight to the north east coast: Cairns in Queensland.

Statistics:

• Over 3,000 km, Nitmiluk National Park (Katherine Gorge) – Alice Springs
• Average Day temperature 25°C – at Night around 2°C
• 1 snake
• 1 Camel in wild
• 2 Wallabies (dead, not counted)
• 3 Gaps/ 2 Gorges
• 1 Canyon
• 1 Massive Rock, 36 smaller Rocks (Olgas)
• >50 (wild guess, we didn’t count) “Marbles”

Wij hebben inmiddels het tweede en laatste deel van onze campertocht erop zitten. Wij zijn blij dat we tussendoor kunnen communiceren met het thuisfront, al gaat het af en toe met horten en stoten. Ook wij moeten wennen aan al die nieuwe technologie die we gebruiken (Macbook Air, spiegelreflex camera, solar charger, E-reader -Thanks to all family, friends and colleagues of E.ON and Allianz!). Joost heeft het schaken op de laptop reeds ontdekt, dit programma is toch wel wat sterker dan die op de IPAD; verder dan remise is hij nog niet gekomen. Vandaag vliegen wij naar Cairns om daar te duiken, het binnenland in te gaan en vervolgens nieuwe camper op te pikken. Hieronder volgt een verslag van de afgelopen week.

Katherine Gorge à Uluru (aka Ayers Rock)

Donderdag 14 juni vertrekken we vanuit Katherine Gorge richting Mataranka. Doordat we alles op het gemakje doen (opstaan, schoonmaak camper, checken olie, boodschapjes), missen we de rondleiding bij Cutta Cutta Caves. Wij hebben geen zin om een uur te wachten op de volgende rondleiding – het schijnt toch al niet zo bijzonder te zijn- en rijden door naar Mataranka. Hier liggen vlakbij warmwaterpoolen in Elsey NP (o.a. Bitter Springs), waar wij genieten van een korte zwemrondje. Onderweg komen wij veel vogels tegen die als een soort sport auto’s onder schijten. Onze voorruit zit na deze dag helemaal onder, wat het rijden wel interessant maakt, maar het foto’s nemen door de voorruit wel bemoeilijkt. Wij nemen het wijze besluit door te rijden naar en te overnachten bij de bekende Daily Waters Pub. Deze pub heeft de wanden vol hangen met t-shirts en biljetten en staat bekend om zijn Beef- en Barramundi-burgers.

Deze burgers eten wij ’s avond in de pub-tuin waar live-optredens zijn van een zangeres uit Adelaide en de huis-cabaretier. Eerstgenoemde doet het erg goed bij de doorgaans oudere campinggasten, bij laatstgenoemde liggen wij enkele keren onder de tafel van het lachen.

Volgende morgen is het bejaardenkamp snel leeg en zijn wij vroeg in de auto om de volgende 400 km/dag af te leggen. Ditmaal hebben wij eerst een tussenstop gepland in Elliot waar een mooi meer met pelikanen schijnt te liggen. Met een vage plattegrond opgepikt bij het benzinestation proberen wij de goede weg te vinden. Eerste gok brengt ons langs iemands persoonlijke vuilnisbelt, de tweede onverharde weg brengt ons bij een prive-terrein en het derde hobbelpad leidt ons een heel eind tot een bordje met explosiegevaar vanwege gasleidingen. Joost zit op dat moment al vol in de stress vanwege een aantal keer bijna vastzitten en Anna stemt er dus maar mee in om de vogeltjes links te laten liggen. Zij neemt het stuur over en rijdt via Tennant Creek (daar gooien wij de tank helemaal vol, in de kleine plaatsjes is het namelijk rete-duur) naar de Devil’s Marbles: superveel rotsblokken die uit de aarde omhoog zijn gedrukt.

Hier wachten we de zonsondergang af die de rotsen een mooie gloed zou moeten geven. Helaas zien wij deze dag voor het eerst wolken aan de hemel en jawel: precies voor onze ondergaande zon. Na deze deceptie rijden wij een paar kilometer door om onze camper in het hotel/dorp Wauchope neer te zetten.

Als wij de volgende dagen zuidelijker komen wordt het landschap eerst veel heiiger (daarvoor zagen wij alleen maar bomen en termietenheuvels), daarna volgen er bergen. Onderweg zien wij ook steeds groepen vogels voorlangs vliegen, deze mooie geel-groene gevleugelden zijn een welkome afleiding op deze lange wegen. In Alice Springs slaan we nog even goed in, zowel boodschappen als diesel ,en tuffen verder richting Uluru. Overnachten doen we bij Jim’s Place in Stuart Well die een Camelfarm naast de deur heeft. Hier proeven wij een Camel (dromedaris) Burger die niet veel onderdoet van de traditionele beefburger.

Uluru & Kata Tjuta NP

De 18^e zien wij dan eindelijk de grote rots Uluru liggen. Deze dag besluiten wij echter eerst zijn buren te bezoeken: de Olga’s (Kata Tjuta): hier maken wij een hike door de Valley of the Winds met schitterende views over/langs grote rode gesteenten (hoogste is meer dan 500m, hoger dan Uluru (300m) en komen naast vele mooie bloemetjes ook nog zelfs een wilde dromedaris tegen; toepasselijk na onze maaltijd van gisteren. Hierna maken wij nog een korte wandeling door Walpa Gorge waarbij Anna een rock-wallaby spot. Voor de sunset rijden wij heen en weer om de beste plek uit te zoeken. Wij zijn net op tijd terug om de mooie rode kleur van de Olga’s te aanschouwen.

Daarna rijden wij door (schemer)donker naar campingground. Helaas rijden vooraan de karavaan, waardoor we heel goed moeten opletten of er geen dieren op de weg liggen; deze dieren gaan in deze koude nachten naar de warmste plek: de weg. Gelukkig komen wij alleen een klein katje tegen dat op tijd wegspringt.

De volgende morgen staan wij al supervroeg op: 6:00 om de sunrise bij Ayers Rock (Uluru) mee te maken. Deze is minder mooi dan de zonsondergang bij de Olga’s, mogelijk is deze in een ander jaargetijde beter wanneer de zon vanuit een andere hoek opkomt. De hike van de vorige dag is nog duidelijk voelbaar, dus deze wandeling van 4 uur begint vrij moeizaam. Gelukkig worden wij ingehaald door een ouder stel uit New South Wales dat de 2^e helft met ons optrekt en ons vertelt over de planten die er groeien en dieren die er leven, heel leerzaam en gezellig. Daarna hebben wij geen puf meer over, Joost stapt zelfs bijna op een slang (halve meter, dun en groen) die voor hem op pad lag. Gelukkig schrikt de slang meer dan Joost en schoot het gras in. Hier ligt hij zo verscholen dat wij hem helaas niet meer kunnen vinden voor een leuk kiekje. Gezien onze vermoeidheid beginnen wij niet meer aan de klim, welke bovendien wordt afgeraden mocht je enig respect voor de Aboriginals hebben (wat niet voor veel Australiërs geldt). Daarna rijden we weer 300 km door om de nacht door te brengen bij Kings Canyon Station.

Kings Canyon

’s Morgens krijgen wij gratis les van onze collega campinggasten in de campinggebruiken (auto wassen, kabels oprollen, etc.): wij beginnen steeds meer door te krijgen hoe we moeten overleven in de outback. Daarna rijden wij een stukje door naar Kings Canyon: hier maken wij een zware hike van 4 uur door / over / langs het schitterende canyon. De wandeling begint met een steile klim omhoog, daarna hobbelen wij op en neer langs het ravijn.

Onderweg komen wij wat Belgen, Duitsers en Italianen tegen, erg gezellig wederom. Na de hike rijden wij wederom een heel eind: hemelsbreed zitten wij “slechts” 200 km van Alice Spings, om er te komen moeten we echter zo’n 500 km rijden. Er zijn kortere wegen, maar alle onverhard en niet begaanbaar met onze camper.

MacDonnel Ranges en Royal Flying Doctors

Bij Alice Springs liggen de West en East MacDonnel Ranges (langgerekte gebergtes). Wij bezoeken eerst de East MacDonnel Ranges. Bij Jessie Gap (Gap staat voor gat in het gebergte, hier houdt dus de keten even op om aan het einde van de Gap weer verder te gaan) is het lekker rustig. Verder gaan wij hier langs bij de buurvrouw Emily Gap, Trephina Gorge (mooie en makkelijke wandeling bovenlangs) en Corrobee Rock waar grote lizards schijnen te zitten - niet gezien dus. De overnachting aan einde van de Ranges is bij een soort kinderboerderij; hier in het gebergte en de woestijn wordt de nacht plotseling wel heel erg koud. Wij blijven daarom niet lang buiten zitten om van de prachtige sterrenhemel te genieten.

Van de West MacDonnel Ranges bezoeken we alleen Simpson Gap, deze is van alle sites het dichtst bij. Deze is iets mooier dan de Gaps aan oostzijde, onder andere doordat hier nog water inligt. Bovendien zijn hier een paar wandelingen in de buurt, waarvan een mooi uitzicht over de hele vallei geeft.

Vandaag, de laatste dag in Alice Springs voor onze vlucht naar Cairns, bezoeken wij het Flying Doctors museum waar getoond wordt hoe belangrijk deze service wel niet is voor de bevolking in de outback. Hiermee sluiten wij ons verblijf in Northern Territory af en zullen onze volgende update doen vanuit de Oostkust, nl. Queensland!