Management summary

Three weeks have past since our last update and we have done so much that we can hardly keep up with the stories/photos. Amongst others, we did a three day liveaboard to the Great Barrier Reef. Although the weather was not perfect we had awesome dives with beautiful coral and fishes. In Cairns we picked up our hired campervan and travelled to Daintree National Park where we did a very challenging hike up the Mount Sorrow and saw many wildlife at our campingsite. From here we travelled further west to the outback via Atherton Tablelands to Undara Volcanic National Park, to see lava tubes and even more kangaroos. With a long drive we headed back to the eastcoast, via old goldrush town Charters Towers to Townsville and the Magnetic Island where we saw a couple koalas in the wild.

Statistics:

• 1340 km, Cairns -> Cape Tribulation -> Atherton -> Undara -> Townsville
• 2+4+3=9 dives for Joost
• 1+3+3=7 dives for Anna
• 2 sharks
• 3 turtles
• 1 ray
• 1 morene
• 1 platypus
• 3,5 koalas
• 0 cassowaries, ca.100 warning signs for cassowaries

____________________________________________________________________________________________________

Great Barrier Reef

Na de paar uur vertraagde vlucht vanuit het hart van Australië, landen wij in Cairns. Hier verblijven we eerst in een hostel op een half uur lopen vanuit de stad. De 1^e dag gaan we 2 keer heen en weer om eerst onze trips te boeken en later nog eens om een Reef Teach, les in het onderwaterleven, te bezoeken. Hier leren we dat haaien helemaal niet gevaarlijk zijn voor duikers en we veel medelijden met zeekomkommers moeten hebben: dit zijn dieren die alles van de zeebodem naar binnen zuigen en in hun achterste leeft zelfs een andere vis. Deze wijsheden kunnen we goed gebruiken op onze 3-daagse duiktrip (live-aboard) van de drie daaropvolgende dagen.

De trip naar het rif duurt ruim 2 uur en gaat over een erg woeste zee. De weersverwachtingen voor de komende dagen zijn ook niet best, veel wind, bewolking en geen zon. Joost heeft het heel zwaar ondanks zijn reispil en zelfs Anna die nooit reisziek wordt, hangt over de railing. Zij slaat dan ook de 1^e duik over, Joost waagt het er wel op met buddy Marie-Josee, een Canadese die al een flink aantal duiken heeft gemaakt. De duik blijkt toch wat veel gevraagd: zodra hij bovenkomt, komt zijn maaginhoud eruit. Anna waagt zich de 2^e duik in het water, maar was toch erg moe, waardoor ze snel terugging. Joost heeft in de tussentijd op bed gelegen (schommelt ook lekker) en met wat koekjes doet hij de 3^e duik van de dag. Ook hij breekt nu weer voortijdig de duik af, bovengekomen blijkt er toch nog wat meer in zijn maag te zitten. De 4^e duik van de dag (nachtduik) slaan zowel Joost als Anna over, tot opluchting van Marie. Een nachtje slapen blijkt wonderen te doen. De volgende dag doet Anna drie duiken met Joost als buddy, Joost doet de 4^e duik met twee Chinezen die net hun Padi hebben en zich laten gidsen door Joost. Een goed idee als je wilt verdwalen, zo blijkt consequent. Gelukkig zijn de oppervlakte en de boot vaak redelijk dichtbij, waardoor altijd weer de weg wordt teruggevonden. Op dag 3 worden ’s ochtends in hoog tempo drie duiken afgewerkt, deze doen wij beiden allemaal. Al met al hebben we een hoop bezienswaardigheden in deze 3 dagen: verschillende soorten en maten koraal, kleine visjes, grote vissen, rog, schildpadden, morene en natuurlijk haaien (Joost ziet er 2, Anna maar 1; helaas heeft Anna de camera, waardoor de foto’s vanaf veraf zijn gemaakt…).

Kustgebied

Eenmaal in Cairns, hebben we rustig de tijd genomen om onze zeemansbenen kwijt te raken. De eerste dag beweegt echt alles, later hebben we hier alleen nog maar op onze kamer last van. We zitten in een luidrustig hostel, maar hebben dan wel Nederlandse pannenkoeken als ontbijt gebakken door Marije en we krijgen elke dag vouchers voor een gratis diner in de uitgaanstent van Cairns. Dit is slechts een karige pasta, maar voor slechts een paar dollar kunnen we dit upgraden tot een prima maaltijd. Vanuit Cairns hebben we ook nog een dagtripje gemaakt naar Kurunda, heen met de gondola, terug met de scenic skytrain. Echt mooie views tijdens deze reis, in de plaats Kurunda valt echter niet veel te beleven.

Hierna pikken wij onze camper op die helemaal Australisch is ingesteld, waardoor we met regelmaat de ruitenwissers (die we hier veel nodig hebben!) aan hebben in plaats van de richtingaanwijzer. We rijden hiermee naar de iets ten noorden gelegen strandplaats Ellis Beach waar we even lekker verder gingen chillen. Topfit verlaten wij dit oord om via Port Douglas en de Mossman Gorge het Daintree NP met een bezoek te vereren. Wij hebben hier een leuke camping te pakken, het is namelijk tegelijk een kleine dierentuin met vogels, slangen, een krokodil en wat kangoeroes / wallabies. Ook loopt rond het park een cassowary (blauwe emoe met hoorn) met kindje rond. Deze kunnen wij echter niet vinden, evenals al die andere cassowaries waarvoor continu gewaarschuwd wordt op de wegen. Een stukje verderop, bij Cape Tribulational hebben wij ons aan de zwaarste hike van onze carrière gewaagd: de Mount Sorrow Ridge Walk: 2,5 uur naar boven klimmen en 2,5 uur glibberend afdalen. Boven gekomen blijkt een enorme mist te hangen, maar op een paar momenten klaart het even een beetje op, zodat we toch van een uitzicht konden genieten. Hierna hebben wij dus geen puf meer over en brengen alleen nog enkele korte bezoekjes aan de tropische stranden (o.a. Cape Tribulational).

Atherton Tableland

Een stukje landinwaarts ligt het Atherton Tableland: een heuvelachtig landschap met mooie wegen hierdoorheen. De camping in Mareeba (Granite Gorge) is wederom erg leuk: je kunt hier stukjes hiken langs een beekje (zwemmen kan ook, maar was erg koud water!), over rotsen (wat vooral op slippers erg lastig blijkt) en veel rock wallabies zien. Deze huppelen ’s nachts het campingterrein op, wat best schrikken is als je in het donker nog even een plasje gaat doen. De volgende morgen worden we gewekt door de gekwetter van de vogels (o.a. kakketoes) en vinden wij op onze stoelen een mooi klein afscheidscadeautje van de wallaby’s.

Via Atherton, waar wij in een parkje een vogelbekdier en een schildpad spotten, rijden wij onze DERM campingsite bij Lake Tinaroo. Onze rit voert ons over een volgens de locals goed onderhouden onverharde weg (overal gaten!!!) tot onze totaal afgelegen campsite zonder elektriciteit, zonder warm water, zonder douches. Leuk (en goedkoop) om een keer te doen, maar iets teveel Outback, zeker voor Joost. Via grote vijgenbomen en kratermeren (zien er hetzelfde uit als gewone meren) hebben wij onze weg vervolgd om uiteindelijk bij de mooie Millaa Millaa watervallen onze reis door het Tableland af te sluiten.

Rit naar Townsville

In plaats van de meest gangbare route via de kust gaan wij via het binnenland naar Townsville (600 km i.p.v. 350 km rijden), omdat we toch wel genoeg kust te zien (zullen) krijgen hier in Queensland.

De eerste stop zijn de Undara lava tubes. Hier doen wij een tour die na een rit langs vele soorten kangoeroes en wallaby’s (waarschijnlijk hebben we alle soorten nu wel gezien) bij een soort lavagrotten uitkomt. Deze grotten maken deel uit van de overblijfselen van de langste lavastroom ter wereld: 160 km lang door allerlei kreekbeddingen. Heel veel van deze stroom ligt nu ondergronds en is te herkennen aan de begroeiing, namelijk regenwoud (middenin de savanne). We lopen zelf ook nog een krater van de slapende vulkaan Kulkani op, een van de vele vulkanen daar. Binnenin is deze krater helemaal begroeid met bomen, vanaf de rand hebben wij uitzicht over het hele gebied.

De tweede en laatste stop voor Townsville is Charters Towers, waar wij na een lange rit op onze laatste druppels benzine binnenkomen. ’s Avonds bekijken wij een ghost film in de open lucht bovenop de dorpsheuvel over de geschiedenis van de goudstad. Om een geestensfeer te creëren wordt rook gespoten tussen het publiek en is er een presentator die zichzelf met blauwe lichten beschijnt, waardoor hij iets spookachtigs krijgt. De volgende dag maken wij nog een ronde langs de belangrijkste gebouwen van deze historische, vroeger zeer rijke stad.

Townsville en Magnetic Island

In Townsville en het voor de kust gelegen Magnetic Island heb je gemiddeld elke dag ca. 10% kans op regen. In de winter is deze kans nog kleiner, ca. 5%. De kans dus dat je 3 dagen achter elkaar regen hebt (onder de slechte aanname dat er geen correlatie bestaat) is dan 0,0125%. Je kunt alvast bedenken hoeveel geluk wij wel niet gehad hebben met zoveel regen ;-(

In Townsville wordt onze tijd gevuld door de reparatie van een keukenplankje dat onder Joost zijn gewicht is bezweken. Hierna brengen wij 2 dagen op Magnetic Island door. Dit heeft de grootste koaladichtheid van heel Australië en wij hebben dan ook 3,5 koala gezien (1 moeder met baby) tijdens onze wandelingen langs de stranden en het WWII-fort. Snorkelen zit er helaas niet in doordat de zee te ruw is / het water te troebel door de regen. Ondanks de regen en bewolking hebben we ons prima vermaakt op dit eiland.

Wat dat betreft is er een groot verschil tussen het weer in Queensland met afwisselend zon, bewolking, regen en luchtvochtigheid van boven de 80% en het weer in Northern Territory, waar de zon overdag fel schijnt en het ’s avonds sterk afkoelt.